ایدز و گردشگری

گردشگری را می توان همان مسافرت دانست که شخص به واسطه آن جهت گزراندن اوقات فراغت از محیط کار یا زندگی خود خارج می شود. این سفر می تواند کوتاه و کم مسافت و یا طولانی مدت و رفتن به مکانی دور باشد.این سفر می تواند به بهانه تفریح، درمان یا بازدید از اماکنی چون تاریخی، موزه ها و... باشد.

گردشگری یا سفر را می توان مهمترین عامل انتقال فرهنگ، دانسته ها و حتی بیماری ها دانست، البته در دنیای امروز رسانه و فضای مجازی در کنار گردشگری نقش مهمی در این تبادلات به جز بیماری ها ایفا می کند. این تبادلات ناگزیر باعث ایجاد تغییراتی در مبداء و مقصد سفر و بین این دو می شود که نسبت به هر جامعه و ویژگی های آن پیامد های مثبت منفی به دنبال خواهد داشت. به عنوان مثال گردشگری می تواند باعث پیشرفت علم و تکنولوژی، اشتغال و درآمدزایی شده یا تاثیر منفی بر فرهنگ، اقتصاد، طبیعت و سلامتی مردم مانند انتقال بیماری ها داشته باشد.

برخی از این تبادلات با اراده و اختیار گردشگران و برخی نیز به صورت غیرارادی انجام می شوند. به عنوان مثال زمانی که فرد شیئ مانند یک فرش را از محلی که برای گردش به آنجا رفته خریداری می کند و یا هدیه می گیرد را با اختیار همراه خود به مبدا یا همان محل زندگی خود منتقل می کند ولی مواردی چون بیماری ها اینطور نیست

انتقال بیماری ها توسط گردشگران را می توان جزو تبادلات غیر ارادی دانست که فرد بیمار بدون اختیار و یا حتی بدون آنکه متوجه شود عامل انتقال و انتشار آن می شود. برای مثال بیماری ها و عوامل آن چون ویروس ها بدون اینکه انسان متوجه شود در پوشش اتفاق یا عملی ارادی و البته محافظت نشده وارد بدن می شوند و حتی در مواد و وسایل همراه افراد نفوذ کرده و زمینه را برای انتقال و انتشار خود فراهم می کنند. این اتفاق می تواند خیلی ساده مانند تنفس هوای آلوده، دست دادن و یا در آغوش گرفتن فرد یا هر گونه تماس پوستی، خودن غذا و نوشیدنی آلوده، استفاده مشترک از وسایل شخصی و خون یا وسایل پزشکی و بهداشتی آلوده باشد.

بیمار شدن فرد را به نوعی می توان ابتدای این جریان دانست زیرا اکثر بیماری هایی که ممکن است در سفر به سراغ هر فرد بروند واگیر دار بوده و به سرعت منتشر می شوند این گسترش چه در بدن خود فرد و چه در محیط پیرامونش زمانی متوقف می شود که فرد از آن آگاهی پیدا کرده، معالجه شود یا تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد در غیر این صورت فرد چه در طی مسافرت و چه پس از اتمام و رسیدن به محل زندگی خود عامل انتقال و گسترش آن خواهد بود.

همانطور که گفته شد افرا برای گزراندن اوغات فراغت به گردش می روند و نه برای تجربه یک اتفاق ناراحت کننده که نه تنها در طول سفر بلکه ممکن است بعد از آن هم ادامه داشته و به جای یک خاطره خوب تصویر نامناسبی از سفری که داشته ایم را برای ما به جای بگزارد.بنابراین بهترین و بی دردسرترین و کم هزینه ترین روش برای جلوگیری از مبتلا شدن به بیماری  یا همان "پیشگیری" است که مستلزم داشتن اطلاعات کافی در مورد برخی از بیماری های شایع و بهداشت سفر یا نکات بهداشتی است که در طول سفر برای حفظ سلامتی خود باید آن را رعایت کنیم. از بیماری های شایع و در حال گسترشی که غیر قابل درمان هستند و گردشگران را مورد تهدید قرار می دهند می توان به ایدز اشاره کرد که مختصر به آن می پردازیم.

ایدز

ایدز به انگلیسی (AIDS)  نوعی بیماری است که در دستگاه ایمنی و توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) ایجاد می‌شود. بیماری ناشی از ویروس HIV دارای سه مرحله است.مرحله عفونت حاد که شبیه به بیماری های آنفلانزایی است، مرحله بدون علامت و نهفتگی که شواهد بیماری در ظاهر فرد مشخص نبوده و ویروس هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دهد ولی با انجام آزمایش بیماری شناسایی می شود و مرحله سوم که  ویروس شروع به فعالیت و انتشار کرده و پس از تضعیف سیستم ایمینی که با علایمی چون کاهش وزن، اسهال، تب و عرق شبانه ی بیش از یک ماه  خود را نشان می دهد. پس از این ناهنجاری ها قدرت دفاعی بدن شدیداً کاهش یافته و بدن مستعد انواع عفونت ها و سرطان و سرانجام مرگ می شود.

بیماری ایدز تنها از طریق خون و فراوده های خونی یا بافت آلوده، از مادر به فرزند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی و ارتباط جنسی منتقل می شود. این بیماری قابل درمان نیست، اگر چه درمان ضدویروسی می‌تواند باعث کاهش دوره بیماری و امید به زندگی نزدیک به طبیعی گردد، اما این داروها گران ‌قیمت هستند و ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.

با توجه به اینکه کتب، مقاله ها و مطالب زیادی به خصوص در فضای مجازی وجود دارد و به راحتی قابل مطالعه هستند و بیان مطالب بیشتری از آن باعث فاصله ما از موضوع مورد بحث می شود از تکرار و بیان آن خود داری می کنم.

ایدز و گردشگری

در چند سال اخیر مفهومی با نام گردشگری جنسی ( Sex tourism ) به عنوان هدفی برای سفر و گردشگری در دنیا به دنبال ایجاد کلوپ های شبانه و محل های برای انجام روابط جنسی جهت خوش گزرانی یا گزران اوقات فراغت و قانونی یا معمول شدن روسپیگری به عنوان یک شغل و منبع درآمد بیان شده که موافقان و مخالفان خاص خود را داشته است. به عنوان مثال  مقاصد مهم برای سکس در گردشگری کشورهای تایلند، برزیل، سریلانکا، جمهوری دومینیکن، کاستاریکا، کوبا می‌باشند. شهرها و مراکزی مخصوص برای روابط جنسی در نظر گرفته شده‌است که از آن جمله مناطق روسپیان در آمستردام هلند، زانه نورت در شهر تیخوانا در مکزیک، شهرک پسران در نئوو لایردو مکزیک، بانکوک، پاتایا، پوکت در تایلند، ولادی‌وستوک در روسیه (برای گردشگران ژاپنی) و انجلز سیتی در فیلیپین را نام برد. در بیشتر مناطق ایالات متحده آمریکا فحشا ممنوع می‌باشد ولی در ایالت نوادا ناحیه‌های مشخصی برای فحشا وجود دارد در نتیجه گروهی از مردم آمریکا به منظور بهره‌گیری از این امکان به نوادا سفر می‌کنند. با وجود منع قانونی، به صورت خردتر نسبت به نوادا شهرهای بزرگ آمریکا میزبانان گردشگران سکس می‌باشند.

در بسیاری از کشورها یی که تن فروشی غیر قانونی است تن فروشان و شرکت هایی در پوشش شرکت های خدمات اجتماعی یا تجاری تن فروشی می کنند. به عنوان مثال باشگاه امپراتوران در نیویورگ که در سال 2004 تاسیس شد در پوشش شرکت حساب‌های بانکی تحت نام گروه مشاوران" QAT" به ارائه خدمات روسپی گری از طریق وبگاه اینترنتی می پرداخت که در نهایت پس از رسوایی تعطیل شد.

 قانونی بودن این امر در برخی کشور ها به این معنا نیست که  روسپی ها در هر زمان، مکان و شرایطی بتوانند تن فروشی کنند، دولت این کشورها نسبت به مجوزهایی که در این مورد صادر می کند شرایط، محدودیت ها و قوانینی را در نظر می گیرد ولی با توجه به مخاطرات روابط جنسی ناسالم و نا آگاهانه نمی توان از رعایت قوانین توسط تن فروشان مطمئن بود و این عدم اطمینان یا خطر نسبت به موارد غیر مجاز بیشتر است. حتی در برخی از کشورها هتل ها، شرکت ها و مراکز خدمات گردشگری نیز در این موضوع خدماتی ارائه می دهند که به دلیل غیر قانونی بودن و نبود نظارت بسیار خطرآفرین می باشند.

متاسفانه گردشگرانی که در سراسر دنیا با این هدف سفر می کنند یا تمایل به انجام آن دارند نسبت مخاطرات و شرایط آن و رعایت بهداشت اطلاعات کمی دارند باعث انتقال بیماری هایی سخت درمان و یا لاعلاج می شوند که ممکن است از گردشگر به تن فروش یا برعکس باشد. از جمله این بیماری ها می توان به بیماری های جنسی و مقاربتی، هپایت سی، ایدز، پاپیلوم انسانی که گاهاً تبدیل به سرطان می شود اشاره کرد که در این میان بیماری ایدز بیشترین شیوع و قربانی را دارد.

حادثه ممکن است هر لحظه برای هر کس حتی گردشگران رخ دهد و به خصوص در مواردی که نیاز به تزریق خون یا جراحی است باید  به مراکز درمانی و بیمارستان های معتبر مراجعه کرد. همانطور که گفته شد خون، فراورده های خونی آلوده از دیگر مواردی است که باعث انتقال بیماری ایدز می شود از جمله آن می توان به انتقال خون از فرد آلوده، پیوند عضو، استفاده از ابزار پزشکی آلوده به خون یا مقاربتی و تزریقاتی آلوده اشاره کرد. البته این اتفاق در دنیای امروز با وجود اهمیت بهداشت در حوزه پزشکی و تکنولوژی و استفاده از وسایل یک بار مصرف احتمال بسیار کمی دارد ولی امر محالی نیست. در این مورد نیز گردشگران باید دقت و آگاهی کافی نسبت به مکانی که جهت درمان به آن مراجعه می کنند و تجهیزات پزشکی که برای آنها مورد استفاده قرار می گیرد دقت داشته باشند.

با توجه به اینکه ایدز از بیماری های غیر قابل درمان بوده و به سختی شناسایی می شود و بیماری است که منشاء آن غیر بومی بوده است. متاسفانه منبع آماری و پژوهشی فارسی در مورد سهم گردشگری در شیوع ایدز تا کنون انتشار داده نشده است. با توجه به رشد روسپی گری و گردشگری جنسی و مخاطرات آن برای گردشگران پژوهش در این موضوع امری ضروری است.

از دیگر موارد انتقال ایدز مرتبط با گردشگری می توان به  گزش حشرات و گاز گرفتگی حیوانات آلوده اشاره کرد.