2000 هکتار از اراضی روستای بیلند در حوزه کشاورزی و باغداری استفاده می شود. که در بخش غرب و جنوب غربی این روستا قرار دارد. زمین های حاصلخیر، وجود منابع آبی زیر زمینی، علاقه و مهارت مردم روستا به کشاورزی باعث شده است که حدود 70 درصد جمعیت بیلند به کار کشاورزی و دامپروری مشغول باشند. البته بیشتر مردم بیلند علاوه بر کشاورزی به امور صنعتی و دولتی اشتغال دارند و تنها 30 تا 35 درصد مردم بیلند از راه کشاورزی مایحتاج خود را تامین می کنند.
در روستای بیلند تنها 5 درصد از مردم فقط دامپرور هستند و 20 درصد از مردم روستا علاوه بر کشاورزی یا شغلی دیگر به دامپروری می پردازند. عمده فعالیت در حوزه های کشاورزی و دامپروری روستا به صورت نیمه صنعتی و سنتی انجام می شود و محدود به کاشت زعفران، جو و گندم ، پنبه، پسته، ارزن و علوفه دامی و در حوزه باغداری شامل انگور، انار، زردآلو و در دامپروری محدود به پرورش گوسفند و گاو های شیرده است.
الف:محصولات زراعی:
۱.زعفران:
محصولی با ارزش برای مردم دهستان بیلند است و قسمت اعظم درآمد مردمان بیلند از زعفران تامین می شود. زعفران که محصولی پاییزی است به جای خزان، جوانی و شادابی را به بیلندی ها القا می کند. از وِزگی های فرهنگی و اجتماعی که زعفران مصوب آن است می توان به روحیه همکاری و دورهمی های خانوادگی و حتی محلی اشاره کرد یکی از ثمرات اجتماعی این محصول ایجاد روحیه تعاون و همکاری در بین خانواده هایی که فاقد محصول زعفران هستند می باشد،که شبیه آن را تنها می توان در دوران محرم، ماه رمضان و عید نوروز دید. در واقع این گیاه با ارزش فرصتی به مردم می دهد تا حتی اگر کشاورز نیستند به بهانه کمک به اقوام و همسایگان خود به دیار خود یا دامن طبیعت بروند، بعد از مدتها کنار اقوام و خویشان و همسایگان خود در چهارچوب یک دورهمی (چیزی شبیه به شب چله اما نه به مفصلی آن) به پَر کردن ( جدا کردن ریشه قرمز رنگ از ساقه و پرهای گل زعفران ) و حین انجام آن به گفتن لطیفه و خاطرات و داستان ها بپردازند. سطح زیر کشت زعفران در بیلند ۱۰۰ هکتار و متوسط عملکرد ۶ کیلوگرم در هر هکتار می باشد.
زمان کشت زعفران اواخر شهریور و اوایل مهرماه می باشد زمان برداشت ۱۰ تا ۱۵ روز بعد از اولین آبیاری است.به اعتقاد کارشناسان با کمی توجه به کشتزارهای زعفران می توان به افزایش تولید در سطح هر هکتار تا سقف ۱۵ کیلوگرم اقدام کرد و اگر این مهم انجام شود ضمن افزایش درآمد کشاورزان دست مسئولین کشور برای صدور بیشتر این محصول صادراتی نیز بازتر خواهد بود.
۲.گندم:
گندم نیز یکی از محصولات با ارزش و مورد احترام اهالی بیلند است. این محصول ماده اولیه اکثر غذاهای شهرستان به خصوص بیلند را تشکیل می دهد. سطح زیر کشت گندم در بیلند بین 50 تا 60 هکتار است و در سالهایی که بارندگی خوب باشد بهمین مقدار دیم نیز کشت می گردد. متوسط عملکرد گندم بین 5 تا 6 تن در هکتار و متوسط عملکرد دیم ۵۰۰ کیلوگرم در هکتار است و ارقام کشت شده شامل گندم روشن-قدس و ارقام محلی بوده و به جهت استفاده از کاه در تغذیه دام بیشتر از ارقام روشن و پابلند استفاده می شود و از آنجا که تغذیه اصلی گاو و گوسفند از کاه است بنابراین کشت غلات بخصوص گندم اهمیت بیشتری پیدا می کند متوسط عملکرد کاه ۲ تن در هکتار می باشد.
۳.جو:
30 هکتار از زمین های کشاورزی بیلند به کشت جو اختصاص دارد و متوسط برداشت این محصول 4 تن در هر هکتار است که از نوع محلی و والفجر می باشد. جو نقش مهمی در تغذیه و پرورش دامها به خصوص گوسفند دارد.
۴.یونجه:
مردمان بیلند یونجه را با نام محلی سبسک می شناسند. این علف از گذشته در این روستا با هدف تغذیه دام کشت می شود.20 هکتار از زمینهای کشاورزی دهستان بیلند به منحصر به کشت بونجه است که در سطح کم و قطعات زمین های کوچک کشت می شود. این علف یا گیاه به دو صورت مکانیکی و دستی برداشت شده و به دو صورت خشک و تازه مورد استفاده دام ها قرار می گیرد. عمل خشک کردن به صورت بسته بنده با شکل و شیوه ای متفاوت با عنوان "بِیدَه" صورت می گیرد. به این صورت که علفها را به وسیله ی چوبی در هم درآمیخته و می پیچند و زمانی تا به شکل ریسمانی قطور و مستحکم درآید، آنگاه دو طرف آن را به هم متصل کرده و در هوای آزاد خشک کرده و در انبار علوفه که در لهجه محلی به "کَهدُو" معروف است ذخیره می کنند.
۵.زیره:
کشت این محصول به میزان بارندگی سالیانه بستگی دارد. به گونه ای که برخی از سالها ممکن است این محصول در بیلند کشت نشود زیره در سالهای مختلف بسته به وضعیت بارندگی تفاوت دارد بطوریکه ممکن است در یک سال اصلاً زیره کشت نشود. متوسط سطح زیر کشت ۵ هکتار و تولید 400 تا 500 کیلوگرم در هکتار می باشد.
۶.جالیز:
کشت خربزه و هندوانه در قدیم رونق بیشتری داشته است و در حال حاضر به لحاظ زیاد شدن آفات و بیماریها، قیمت بالای سموم و به صرفه نبودن کشت آن، کشاورزان علاقه ای به کشت محصولات جالیزی نشان نمی دهند. سطح زیر کشت انواع محصولات جالیزی بالغ بر ۵ هکتار و متوسط برداشت این محصول ۲۰ تن می باشد.
ب)محصولات باغی:
1. انگور:
مهمترین محصول باغی بیلند انگور است. بهترین گونه های انگور منطقه شامل انگور عسکری و حسینی می باشد و از انگورهای رنگی مثل انگور سیاه و انگور رخ در تهیه شیره انگور( دوشاب ) استفاده می شود. 50 هکتار از باغات روستا را درختچه های انگور تشکیل می دهد که متوسط برداشت سایانه از هر هکتار شامل 6 تا 7 تن است.
2. انار:
مردمان بیلند کشت انار را به صورت حرفه ای دنبال نمی کنند و کمتر باغی دیده می شود که تماما به کاشت انار پرداخته باشد ولی در مورد انگور اینگونه است. معمولا کاشت انار در کنار دیواره های داخلی باغ، کنار نهر ها و همراه با دیگر درختان میوه صورت می گیرد. بیش از ۱۰ هزار درخت انار در باغستان بیلند کشت شده است که 150 تن انار را برای کشاورزان زحمتکش این دیار هدیه می دهد.
3. پسته:
در سالهای اخیر پسته به عنوان محصولی تازه جای خود را در میان محصولات کشاورزی مردمان بیلند باز کرده است. سطح زیر کشت پسته در این روستا تا کنون 10 هکتار محاسبه شده است.
4. زردآلو:
کاشت زردآلو با هدف اقتصادی و فروش صورت نمی گیرد بلکه بیشتر برای مصرف خود کشاورز در باغ کاشته می شود و در هر باغ از 3 درخت تجاوز نمی کند. با این وجود باغستان بیلند با داشتن ۲ هزار اصله درخت زردآلو سالیانه 100 تن محصول می دهد. محصول مازاد بر مصرف کشاورزان به صورت برگه زردآلو به عنوان آجیل و تنقلات در پذیرایی از میهمانی ها در فصول دیگر استفاده می شود.
5. توت:
توت از درختانی است که در سطح شهر، باغها و میانه زمین های کشاورزی و خانه ها در گناباد و روستا ها به وفور دیده می شود. این درخت انواع و نژاد های گوناگونی داردو میوه این درخت در فصل بهار کام مردمان گناباد به خصوص مردم شریف بیلند را شیرین می کند. مردمان بیلند از برگ درخان توت برای پرورش کرم ابریشم و به عنوان علوفه دام نیز استفاده می کنند.
محصولات باغی دیگری چون بادام، انجیر، آلو، آلبالو،هلو،شفت آلو و سیب سبز نیز به صورت محدود کشت می شود.
مطالب مرتبط:
