نُو گُلُم دامادیَه سِرِ کیسَه رِر وا بَس کُنُم | از بِرِی ای یوسُفُم فکر زُلیخا بَس کُنُم | |
ای یِکَه یِک دونِه یی بَس دَستِ خور بالا کُنِم | یَک عَروسِ طُرفِه یِ خوش تیپِ پیدا بَس کُنُم | |
مَدِرَه ور چَپ وُ وَر راست وَر مو هی قُن قُن مِزَه | ای پِسَر یَکِی هَمِیِش، امروز غوغا بَس کُنُم | |
از بِرِی دُوردونِه یُم سنگِ تِموم بَس بُگذِرُم | جَشن و جوشِ فاخِرِه دی کوچَه وَر پا بَس کُنُم | |
بیستُ پَن سالَه شِدَه بِچَه وِلی کِم تِجرُبَه | تا هَفَش سالِ دِگَه بِچَّه مُو مُلّا بَس کُنُم | |
پُرسِ جو کِردِم مِگَن ایکا خُبی اوکا خِراب | ایم مُعمّایِ شِدَه حَلِّ مُعما بَس کُنُم | |
مَدِرِش وَر چَش دِرَه مَه پَرِه هَمسَیَه رِر | مُم به صَد اوُسو کِلُوسو اور شیدا بَس کُنُم | |
کیسِه بیمارُم مو بَس از بانک وامِ وَردِرُم | سور و ساتِ شُووِ عَقدو رِر مُهَیا بَس کُنُم | |
دُو سِه کیسَه پُر برنج چَن کِلَه قََن چَن بِسته چای | دُو سه سینی هِم پُر اَز کِشمِش وُ خُرما بَس کُنُم | |
فِکرِ گُسپَند و دو تین روغَه دولا کی قامِتُم | فِکرِ اَنگور و هُلو از باغِ بالا بَس کُنُم | |
بیستُ پَن کیلو زِبو خِی دو سه صِندُق پُرتِقال | خِی دو صِندُق سیب وَ دُنبالِ تِیوتا بَس کُنُم | |
جفتِ گُوشوَرِی وُ یَک حلقِی به چِقدِر وامِدَن | قَرضِ دَه چِل اَز رضا شُوی کِلبِه صُغری بَس کُنُم | |
جُفتِ اُوریسنِه بِرِی مَدِر عَروس واستُندِیُم | فِکر کوشِ طِبلِکی بِر خَلِه لیلا بَس کُنُم | |
فِکرِ اُرسینِم بِرِی عَمَّه عَروس و دُختِرِش | فِکر تنبونِ بِرِی لیلی وُ کُبری بَس کُنُم | |
پاک بی رَختُ لِباسه دُختِرِ تَه قَلِیُم | فِکرِ کوشِ و چَدِر وُ روپوش یِک جا بَس کُنُم | |
هَر چِه زِنها وَردِرَن پولِش مُو بَس پِِرداخ کُنُم | هَرچِه دِستور دَه عَروس بی چَنگ چُنگ خا بَس کُنُم | |
ای دِلُم مِثلِ دُهُل تُم تُم مکی دی حُجرِه ها | دو کِنار تِسبیح دِ دَست آرُم خُدایا بَس کُنُم | |
آل وُ دُلِّی بیخودی زِنها زِیاد وَستُندِیَن | هر چه وام وَستُندِیُم خَرج اَتِینا بَس کُنُم | |
هِی مِگَن هفتاد سِکَه بَس کُنی مَهر عَروس | ای هَمَه سِکِّی طِلا خَرجِ مُطِلّا بَس کُنُم | |
ریجِنِ لامه دِلِنگو کِردِیُم از دِر سِرا | تَه سِرا رِر خِی هَفَش دَه لامپ روشنا بَس کُنُم | |
وَر مِگَن دی هِنگِه ها وَر برق و مَرقا بیغِ نیس | فِکر فانوس و چراغ توری و لِمپا بَس کُنُم | |
هِی بِه مو پِیغوم مِدَن عَکاس وُ فیلم وَردار بِیَه | قَرضُم از صَد وُو طِرَف شو دل به دریا بَس کُنُم | |
مور مِگَن توم خِی عروسِت بَس که رِقاصی کُنی | معرِکِه گیری وُ پیری تُرکِ تِقوا بَس کُنُم | |
عِدیِّ دی تَه سِرا بِنشَستَه هِی تُنبَک مِزَه | اَخِرِش ای بُرِّ بیکارِر مو رِسوا بَس کُنُم | |
اَز سَفَر بومَه هَفَش دَه خُونِوار قُومِی عَروس | ای هَمَه مِهمور دِ تَه ای خونِگَک جا بَس کُنُم | |
دی دشمِ پیری دِگَه عُلیا زِیَدی بو خُدا | اوُر دِ رو پایُم مُن بیچَرَه لالا بَس کُنُم | |
بِچِه وَگذِشتَه مور یا دیبِرَن یا دو بِرَن | پاک بی شومُم مو فِکر آش و شِروا بَس کُنُم | |
هِی تِلیفو زنگ مِزَه گویا طِلَبکارا بِدَن | دی طَرَف هِی وَعدِه اِمروز و فردا بَس کُنُم | |
تا صِدا کی دِر سِرا هُرِّ وَ پَهی رخ دِلُم | نَمدِنُم چَن روز و چَن شُو خور مو حاشا بَس کُنُم | |
قَرض و قُلَه کِردِیُم اَز مَردُمِی یِِک لا قِبا | اَز چِنی نو کیسه ها تا کی تِمِنّا بَس کُنُم | |
حالِه "فیاض" خَم شِدَه پُشتُم دِ زیرِ بارِ قََرض | فِکرِ دِرمونِ بِرِی ای پُشت دوُلا بَس کُنُم |
منبع: فیاضی، اسفندیار، ای خوش او روزا، چاپ اول: 1385، مشهد : نشر پشنگ
مطالب مرتبط: